Muhtemel ki, sokağa çıkma yasağı olmasaydı bugün öğle saatlerinde kimimiz sokaklarda bayramımızı kutlayacaktık, kimimiz tatil yapacaktı.
Ve olası 1 mayıs sahnesi şöyle gelişecekti;
yürürken yolda inşaat işçisi abileri görecektik, akşam vardiyasına gidecek fabrika işçilerini, eh itfaiye çalışanlarını, market görevlilerini.. saymakla bitmez. işçiler, emekçiler yine yeniden ekmeklerinin peşinde olacaktı sadece. bayram onlara güya.
ama evet kardeşim; sen poposu kuru arkadaşım. işte sırf bu yüzden önümüzdeki 1 mayıslarda çıkacaksın alanlara. sadece ekmeğinin peşinde olan işçiler adına biz de varız diyeceksin. onlar evlerine para götürmenin derdindeyken sen 1 mayısı tatil etmeyeceksin kendine. onların yapamadığı görevi sen devralacaksın, bir emekçi olarak. devralmıyor musun? 1 mayısta tatil yapmayı, mangalda et yellemeyi, denize gidip ayağını suya sokmayı, avm'de alışveriş yapmayı, starbucksta kahve içmeyi daha ulvi bir görev olarak görüyorsan onu da yapabilirsin nitekim. herkesin kendi kararı.
sen çocuk işçilerin varlığına, sen sigortasız çalışana, sen alınterinin karşılığının verilmemesine, işçi kazalarında hep haksız görülmeye razıysan. eh senin kararın kardeşim! otur.
elinden başka türlüsü geliyor mu? dışarıda bu günü "en sesli" şekilde kutlamak dışında? cevap? : yok. o zaman en iyi ihtimalle kamuoyu oluşturacaksın dışarıda seslenerek..
tüm işçi ve emekçilere selam olsun! istisnasız hep birlikte alanlarda olacağımız ve her koşulda adaletle karşılaşacağımız güzel günlere..
