(#43196570)
bağlantıdaki bağlama yorumunu sürekli dinlemekten kulaklarım içinde günlerdir şarkının uğultusu... Sürekli türküyü bağlamayla çalmaktan parmaklarımın uçları su topladı...
Yüzyıllardır atalarla birlikte batı'da ve batı kültürüyle yaşayan ve kültürünü unutmaya tutmuş emsallere sahip olup, hakikatte özü türkmen eli olan ve ruhunun her zerresi tamamiyle anadolu ve asya ile dolu olan biri daha var mıdır, bilmiyorum.
Bu türkü, resmen onlar hatta yüzlerce acının nağmelere dökülmüş hali... Bazı parçalarda işin içine insan sesi girince etkisini yitirdiğini düşünürüm. Bu türkü için de aynı şey geçerli. Ezgi'nin günlüğü yorumu harika ama üstteki bağlantıdaki kısa ve uzun sap bağlamanın birbirine karışmış yorumu kadar güzel değil, resmen büyülü alemin nağmelerinin izlerini taşıyor.
dini sömürüye terennüm edilen islami müziğine, neyine, define ne hacet? bağlama, cura, kopuz, balaban varken gönül teline dokunmak neye, defe mi düşer?
