Ben yaratıcı olarak bir allah a inanmıyorum. FakaT içimizde bir inanç olduğuna inanıyorum. Buna da çehre benzerliği diyorum. Yani aşk da denebilir. Tanrı bence başkalarına duyduğumuz güven hissidir.
Bu güven yetişkinlikte azalır. Sonra insanları yüreğimizle değil mimikleriyle tanırız. Onları kullanırız ve içimizdeki tanrı ölür.
