Thorsten Botz-Bomstein'in "wong kar wai ve kawaii kültürü" incelemesinde onun için şu harika tanım kullanılır
Wong’un filmlerinin dekoru bak kallar, Çin makarnası barları ve ayaküstü yenen şeyler satan yerler den, daracık sokaklar ve uzun kapalı çarşılardan oluşur. Wong, Ba tıklara şaşırtıcı gelen her şeyi vurgulayıp öne çıkararak sömürgeci- lik-sonrası Asya modernliğini tasvir eder: Apartmanlarla tıka basa dolu mahalleler, bir emtia bolluğu ve ona eşlik eden tüketim ile iç içe geçmiştir. Örneğin Düşkün Melekler!Duo luo tian shı de tek bir uzamda üç farklı ulaşım biçimini (trenler, arabalar ve uçaklar) bir arada göstererek şehre özgü yoğunluğu fazlasıyla vurgular; Mutlu Beraberlik'te nedense tanımlanmamış yaşama alanlarını gösterir;
Chungking Ekspres ve Düşkün Melekler'de, bazı yerlerde yaşamak düpedüz imkânsızdır. Batılı gezgin, barınma koşullarının, bu ülke lerin "Batı modemliği"ne nispeten yeni yükselmiş olmasının kanıtı olduğunu keşfeder - Japonya için bile söz konusudur bu. Gerçek Hong Kong’da ve gerçek Japonya’da sürekli modem-olmayan bir geçmiş hissederiz; aynısı Wong Kar-wai’nin filmleri için de geçerli- dir: eskimiş mağaza vitrinleri, sıvası dökülmüş duvarlar ve çarpık bir şehirleşme.
Wong Kar-wai ne Asyalı ne de Batılı sayılır; Japon felsefeci Na- oki Sakai'ye göre, "somutlaştırılmayan bir tedirginlik 'hissi' veya haz ilkesinin yönetimindeki bir uzamsallaşmış zaman ekonomisi nin içermesinin mümkün olmadığı bir tekinsizlik hissi" tarafından belirlenen tuhaf bir kültürel farklılığın tam ortasında yer alır.
