birkaç farklı biçimde değerlendirilebilir. şöyle ki;
1- ifâde özgürlüğü: doğrudan doğruya suça azmettirme içermediği sürece herkes herkese her ağzına geleni söyleyebilir.
dünyada çok az ülkede ifade özgürlüğü bu kadar kesin uygulanıyor.
2- devleti temsil: bilindiği üzere cumhurbaşkanı devlet başkanıdır ve devleti temsil eder. bir devletin bayrağına, marşına, başkanına hakaret edilmesi o devlete ve millete etmiş kabûl edilir.
3- tarafsızlık ilkesi: ikinci şıkkın devamı aslında bu. cumhurbaşkanı tarafsız değilse, belli bir zümrenin temsilcisi* işe ikinci şıktan feragât etmiş olur çünkü o artık milletin tümünün temsilcisi değildir.
4- eleştiri: malûm, siyasal islâmcıların derileri incedir; eleştiriye gelemezler. bunun da nedeni dünya görüşlerinin iler tutar yanı olmamasıdır. hâl böyleyken her türlü eleştiriye hakaret yaftası yapıştırırlar. son yıllarda cumhurbaşkanına hakaret suçu nedeniyle açılan soruşturma sayısı 100.000, dava 30.000'in üzerinde.
özet: demem o ki cumhurbaşkanı cumhurbaşkanı gibi davranmaz, aynı zamanda hem her şeyin sorumlusu hem de cezaî sorumsuzsa ortaya çıkan hilkât garibesi durumda "bıyığını beğenmiyorum" demek bile hakaret suçu ilân edilir.
