Öleceğimizi görmezden gelemeseydi beynimiz, mümkün olamazdı herhalde.
Sevgili sinan canan bir arkadaşının bu konu hakkında bir konuşmasını anlatıyor;
‘Altında süper, çok lüks bir araba var. istediğin yere gidebiliyorsun, istediğini yapabiliyorsun, kaza yapma ihtimalin de yok ama yan koltukta biri oturuyor, kim olduğunu bilmiyorsun, iyi mi kötü mü bilmiyorsun ve kafana silah dayamış diyor ki sen keyfine bak ben bir ara sıkıcam. Nasıl keyif alırsın ki? ‘
Çok çok güzel bir betimleme. Yani ancak bu kadar güzel anlatılır. beynimizin ölüm gerçeğini görmezden gelebilmesinin ne büyük nimet olduğunu görüyoruz. Aksi halde gerçekten keyif almak imkansız olurdu.
Peşin edit: sinan canan beyefendinin konuşması tam olarak yukarıda yazdığım gibi değildi ama yaklaşık anlam içerir. Saygılar sinan hocam’a.
