öldürmeyen şey güçlendirmiyor, sertleştiriyor sadece... kabuk üstüne kabuk bağlayan yara mı güçlüymüş? taşıdığı yükün altında iki büklüm kalmış beden mi kuvvetli? feri sönene kadar ağlayan gözler bir daha aynı dirayetle parlar mı dersiniz?
maruz kaldığı basınç her fosili elmasa dönüştürmüyor. bazılarımızın, onları ezen yeryüzü tabakalarında kemiklerinin izi kalıyor o kadar...
nasır tutmuş olmak sizi daha güçlü değil daha hissiz kılıyor.
“acı geçiyor
acı geçiyor
acı elbette geçiyor
acı çekmiş olmak geçmiyor.”
