Arkadaşlar, evlenmek istiyorsanız, evlenin. Son zamanlarda şunu görüyorum, 30 yaşlarında olup evlenmemiş ne kadar insan tanıyorsam vücutları acayip tepkiler veriyor. Anne ve baba olma yaşlarının geçtiğini düşünüyorlar sanıyorum, değişiyorlar, korkuyorlar, huzur bulamıyorlar, gerçekten çok yanlış seçimler yapıyorlar. Acele etmeye çalışıyorlar. Özellikle doğurganlığın azalması ciddi sıkıntı demek bazı insanlar için. Ki emin olun normal. 30 yaşındayım, bebek görüyorum ve evleneyim yaaa diyorum. Bunu diyen ben, nikah masasında insan terk edecek karaktere sahibim. Yaş ilerledikçe daha keskin bir istek oluşuyor bebek için. Normal bir durum. Bundan kaçamayız.
Haliyle artık çok didik didik incelemek yerine, eğer evlenmek ve ebeveyn olmak istiyorsanız, kendinize ve evliliğe en uygun adayı belirleyin. Evlenin. Çocuk yapın uygunsa her şey. Aklınızda kalacağına, 40 yaşına gelip keşke diyeceğinize deneyin.
Yoksa evliliğin ne kadar özellikle günümüze uygun olmadığını hepimiz biliyoruz. Ben bıraksalar beni 98 sayfa yazarım. Ki Sanki bunu yazmayayım diye birilerini beni tutmak için görevlendirmişler gibi davranıyorum, onu da biliyorum. Evlilerin boşanmaya ne kadar meraklı olduğunu yine hepimiz biliyoruz. Ancak evlenmemek ve çocuk istiyorsanız ona ulaşamamış olmak sonrasında daha çok acı verir.
Haliyle evlenin istiyorsanız. Burada da sanki izin veriyormuş, sanki benden izin almayı bekliyormuşsunuz gibi konuştum değil mi? Ah Çok zor.
Edit: gençler biz türkiye'de yaşıyoruz ve maddi durumu belli insanlarız. Ebeveyn olmak o çocuğun toplum karşısında nasıl etiketleneceğini düşünme sorumluluğunu getirir. Yoksa herkes biliyor çocuk sahibi olmak için evlenmek gerekmediğini. Seks sonrası olan bir şey. Rica ediyorum..
