faşizmin ruhsal çözümlemelerine dair wilhelm reich ve erich fromm'un görüşlerinin beyaz perdeye yansıtılmasıdır. Özellikle faşizmin bireydeki sadist ve mazoşist - ki bunlar beraber gider - eğilimleri toplumsal analiz seviyesinde ele alınır. Küçük burjuvanın huzursuzluğu ve yetinmezliği, güvenli limanlara sığınma isteği ve bu hiyerarşik yapıdan aldığı güç ile altındakilere karşı bunalımlarını yansıtması söz konusudur. Gerçekten de fromm özgürlükten kaçış'ta faşizmin sıkı hiyerarşisinin önemini vurgular.
Aslında sahneleri pek çok muadili filme göre tahammül edilebilirdir. Zira snuff, bestiality tarzı filmlerin tahammülü herkes için kolay olmayabilir. Cannibal holocaust mesela. Passolini burada seyirciyi daha ziyade psikolojik baskısı altına alıyor.
