ölmek kadar gerçekçi ve trajik bir olayı neden böylesi duygusal hezeyanlara ikame ederiz anlamıyorum.
niçin bir his, bağlılık ve durumun, ölüm ile kıyaslandığında daha değerli olduğunu düşünürüz?
ölüm dünyadaki herhangi bir "şey"in değer ölçütü olamaz.
ölüm kendinden menkul bir muamma. bir heyecan ve romantizm unsuerı değil.
ölüm hayatın tek amacı. zira ona ulaşmak için kat ederiz tüm ömrü başta başa.
neyse.
kimse ölene kadar sevilmez.
zira o kadar süre taşınan bir sevgi ölümle ölmez.
