en çok güldüğüm filmlerden biridir. şafak sezer'in oyunculuğu sayesinde gerçekten güzel olmuş, şeytan çıkarma üzerine kurulu yabancı misyoner filmleri güzel bir şekilde tiye almıştır. dört defa izledikten sonra filmi ezberleyince gülünmüyormuş orası da ayrı tabi.
ayrıca film daha çok durum komedisi üzerine kurulmuştur, küfüre değil de insanların düştükleri durumlarda verdikleri tepkilere güldürmüştür.
