Her şeyi madde'de arayanların tanrıyı da bi madde olarak görmek isteme sorunuyla başlar.
Bir şeyi bilmek ve bir şeye inanmak için görmek ve dokunmak zorunda değilsinizdir. Bunun en basiti ruhtur. Cansız bir insan bedenini geri döndüremiyoruz elektrik verdiğimizde de anlamsız hareketler yapıyor. Bir şey eksik onda bizim göremediğimiz. Ya da ruha inanmayanlar için akıl örneği de verilebilir. Aklımı görememem ama var olduğunu bilirim. Allah'ı göremem ama var olduğunu bilirim. Bunun için illa bir korkuya da ihtiyaç yoktur. Evrene bakmamız yeterlidir. Ya da çok uzağa değil aynaya gidip kendimize bakmamız yeterlidir. En basitinden bir kalsiyum vücuda girdiğinde nereye gideceğini çok iyi bilir. Aklı mı var bunun? Beni hiç bilmediğim bir şehre koysanız a noktasına git deseniz aklı olan ben kayboluyorum. Bu akılsız vitaminler nasıl oluyor da yolunu kaybetmiyor? Yoksa hepsinin bir aklı mı var. Dış dünya ile iletişimde olabilecek akıl sahipleri olmaları gerekir. "Bir ilâhı kabul etmeyen milyonlarca ilâhı kabule mecbur olur"
Bir arının aklı mı var ki mühendislik harikası bir kovan inşa edebiliyor. Bir cetvel, bir pergel kullanmadan birbirine denk altıgen petekler inşa edebiliyor. Altıgen köşeli bal hücreleri, hem daha az malzeme ile kovanın yapılmasını sağlar, hem de daha fazla bal depolamayı sağlar. Kovanların harika bir mühendislikle yapılması, yuvadaki karmaşık işlerin layığı ile yerine getirilmesi, temizlik, üretim ve uyum…
