Gitmek mi yitmektir Kalmak mı
artık bilmiyorum.
Yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep,
Ve inançlı,
Gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.
Bilemem,
Belki bu yüzden
Ben sana yanlış yerden edilmiş büyük bir yemin gibiydim.
Beni hep aynı yerinden yaralayan o eve,
Yine de döneyim, döneyim istedim.
Ah benim sesimle söylesem de inanmazlar,
Benzemiyor çünkü bir dile.
Döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm,
Döndüğüm bu sema sensin.
Sen benim kara ömrüme vuran,
Suyumu harelendiren sevincimdin.
Onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin,
Titreme daha fazla kalbim.
Bağışla kendini artık onu da,
Bırak gitsin, bırak gitsin.
O senin en ezel gününden kaderin,
Sen onu nasılsa,
Bin kere daha seveceksin.
