Küçüklükten beri yaptığım bir eylemdi. Uzun bir süredir bıraktım. ilk yazdığım zaman deftere hal hatır sorduğumu hatırlıyorum. Çocukluk ne güzel şey be valla. Şimdi yazmaya kalksam hep kötü şeyler çıkar. insan mutlu olduğu zaman bir yerlere yazası gelmiyor ki. Ne zaman dert tasa var, ne zaman mutsuz işte o zaman yazmak, içini dökmek istiyor. Gerçi artık günlük yerine sözlüğü kullanır olduk. Onda da dert değil hep goygoy yapıyorum. Aman neyse ne işte.
