yok öyle bir şey. kaç senelik öğrencilik hayatımda çalışma aşkıyla yanıp tutuştuğum bir tek gün olmadı. arada sırada gaza gelip "aha bugün şunu şunu şunu yapıcam şunu halledicem şunu da aradan çıkarıcam yeter tembellik nereye kadar !" desem, o gün ya elektrikler kesilirdi çalışamazdım, ya kalem bulamaz çalışamazdım, ya kitabım kaybolurdu çalışamazdım, ya sevgilim arar çalışamazdım, ya sözlükte karmamın güzelleştiğini görüp o gazla yeni entariler döşenmeye başlayıp çalışamazdım (aha tam da şimdi.)
kısaca çalışamazdım.
artık motive olmak istiyorum lan. motive edin beni. aha gidip ders çalışmaya başlıyorum. şunu şunu yapıcam. evet. amin.
