Maalesef var böyle bir durum. Ne kadar severseniz sevin, hayatimın aşkını buldum deyin, onun için her türlü fedakarlığı yapmaya hazır olun ve de onunla mutlu bir gelecek yaratmanın hayalini kurun.
Maalesef olmuyor, ne yapsanız olmuyor....
Sorun yalnızca bir zar veya namus meselesi değil elbette. Sonuçta doğru veya yanlış kendi tercihi. Geçmişte kalmıştır, sorgulamamak ve karşıdakini olduğu gibi kabul etmek, saygı duymak gerekiyor. Zamanında sevmiş ve güvenmiştir, bir cahillik yapmıştır. Yahut kendi iradesi ve arzusu ile olmustur. Her şey tamam.
Mamafih, Evleneceğiniz kadının bakire olması huzurlu ve mutlu olacağınızın garantisi değil kesinlikle. Bakire olup olmamanın sadakatle de ilgisi yok.
Sanirim belki toplumdaki kültürün kodlarınıza bir şekilde işlendiğinden dolayıdır, erkeklik fıtratından ötürüdür, veyahut psikopatolojik bir vakadır; hepsi olabilir.
Bir seyler eksiktir işte, yarım kalmıştır. Kolay değil öylece kestirip atmak. Ne kadar aşık olsanız da Çok zor onu sahiplenmek, onunla bir bütün olabilmek, sonsuzluğun hayalini kurmak... huzursuzluk...
