Sanırım, karşı karşıya gelen herkeste travmatik anılara neden olan bir hayvan bu. Ben de anlatiim bir tane.
2018 yazında arkeolojik biz kazıda işçi olarak çalışıyordum. Kayalara oturtulmuş şehir kalesiydi çalıştığım yer. Araziyi temizlerken kaldırdığımız hemen her Kayanın altından akrep çıkıyordu ve buna bir nebze alışmıştık. Zaten akrepler de öyle dev boyutlarda olanlarından değildi, en büyüğü işaret parmağım kadardı, rengi beyazdı falan. Bu şerefsiz hayvana denk gelene kadar eklembacaklı korkumu neredeyse tamamen yenmiştim.
Daha önce hiç görmediğim bu canlılardan bir tanesini, kucağımı dolduracak kadar büyük bir kayanın altında görmüştüm. Açmanın içinde iki kişiydik, tek başıma kaldıramadığım kaya için yardım istemiştim. Plan, kayayı birinin üstten çekmesi digerinin alttan itmesi şeklindeydi. Bir iki üç diip kaldırmamızla birlikte alttan itici bendenizin 30-40 cm civarlarında uzunluğu olan, kıvıl kıvıl ve sapsarı bir çıyanla karşı karşıya gelmesi bir oldu. Kayayı bırakarak çığlık çığlığa uzaklaştım tabii oradan*. sonra işte öldürttüm çalışanlardan birine dan dan, tüylerim diken diken olarak çalışmaya devam ettim. En kötü yanı, o çıyanın görüntüsü yüzünden 1 hafta boyunca yatağımda huzurlu yatamamamdı; döndüğüm her noktada çıyan var sanıyordum. iyi yanı da eklembacaklı korkusu eşiğimin yükselmesi oldu; Artık mincik tatlı örümcekleri görünce odanın diğer köşesine sinmiyorum*.
