"insanlığa olan sevgim arttığı ölçüde kişilere olan sevgim azalıyor. sık sık insanlığa hizmet yolunda büyük işler başarmayı düşlüyorum, gerçekten de insanların mutluluğu uğruna çarmıha gerilmeye bile giderim belki, ama öte yandan bir insanla aynı odada iki gün yalnız kalmaya dayanamam, bunu deneyimlerimden biliyorum. birisi bana bu kadar yakın olunca onurum eziliyor, özgürlüğüm kısıtlanıyor. gelgelelim, kişilerden nefret ettiğim ölçüde insanlığa olan sevgim artıyor!" (bkz: karamazov kardeşler)
