"...dünyada huzur bolca mevcut, o da otlara mahsus ve yine dünya'da pek az akıllı insan var onlarda tımarhanede. Aslında normal olanın delirmek olduğu dünyada normal kalarak anormalliğe imza atmaktayız, ya da gerçekten öyle miyiz bilmiyorum. Kuşların çekiciliği daha bir arttı, uçmaları dışında kuş beyinlilikleriyle; çünkü dertleri anlayabilecek kapasitede olmak acı verici pek çok zaman. Her gün okula giderken çocuğuna "sana zihin açıklığı diliyorum evladım" diyen anneye "aman anne öyle söyleme, zihnim açıldıkça daha çok moralim bozuluyor" diyen çocuğun söylemi altına bazen imza atası geliyor insanın. En cahil olan insan ile en bilgili insanın farklılıklarına değil dünya'da öğrenemedikleri bilgiler toplamı oranı anlamında konuya baktığımızda; benzerliklerin hüküm sürdüğü dünya'da yine de farklılığı arttırmak güzel ve tadılması gerekir gibime geliyor diğer bazı zamanlardan arta kalan çoğu zaman. Belki bir gün bu "zihin açıklığı" karamsarlığın iksirini bulurda kurtuluruz. Ya da öyle olmamıza neden olan gerçek nedenleri ortadan kadlırıverir. Kim bilir. ..." (R.Ö.)
