Son yıllardaki nihilizm, bir şeffaflık nihilizmidir, büyük bir aldırmazlık kaynağı olarak nihilizm... önceki nihilizm formları imgeselin - örneğin ahlaki, felsefi yanılsamaların, ideolojik ve politik kavramların reddi - ya da simgesel düzenin - anlamın ya da ideolojinin - yıkımını ifade ederken günümüz nihilizmi simülasyon yoluyla gerçekleştirilmektedir.
baudrillard'a göre çağdaş edilgin nihilist için "kıyamet çoktan olup bitmiştir" çağdaş toplumun 'politika ötesi' düzeninin, gerçek, anlam, birey, toplumsal gibi şeylerin gözden kayboluşuyla nitelenmesinin nedeni de tam da nihilistik olanın şeffaf oluşudur. Her şey politik hale geldiğinde politika kaybolur, her şey cinsellikle alakalı olduğunda cinsellik ortadan kalkar, her şey toplumsal olduğunda toplumsal olan kaybolur. Daha da anlaşılır bir örnek vereceğim: pornografi.
Aşırı görünürlük, görünmez olanın yani ayartanın, baştan çıkaranın kaybolmasına yol açar. erotik olanın insanda merak edilenin uyandırdığı arzu alenen ortada, yani ulaşılabilir olanın kazandığı elde edilmiş tüketilmiş olana karşı imgelemsel zaferi. neoliberalizmin zaferi insanın doğal ve saf olan, anlam ve metafizik uzanimlarının yozlaşmasıyla ona geri pazarlanmasıyla sürekli hale gelen nihilistik gerçekliğin bütün sosyolojik, ekonomik, politik disiplinlere nüfus etmesidir aslında.
şuraya da ufak bir not bırakıyorum; yeni neslin liberalizm'e olan bu kanıksanmaz hayranlığı nereden geliyor? aslında neoliberalist otonomik iktidar göstergelerin fazlasıyla insanın egosal ve mülkiyet istenclerinin birebir karşılığına denk gelen nesneleri, bir özgürlük istenci gibi psikal olarak her türlü medya erkiyle dayatmasıyla karşılık buluyor. liberalizm, insanın yozlaşmış bütün değerlerini insana geri satmasıdır aslında, bunu da yaparken elbette 'para' ve 'üst akıl' kavramlarını üzerinden yapacak çünkü kendi kendinin nesnesi olamayan bir özne katalizör olarak kendini arzusunun içinde kaybeder, bu da insanın entropik ve empirik doğal gerçekliğini redderdi bu olumsuzlama tamamen amigdalayi da reddeder ki bu imkansızdı, reddedilemezdir. liberalizm modern ilkelliktir, bin yılların eril kolonist aklının en pragmatist yansımasıdır, nihilistik tüm öğelerin en ironik biraraya gelişi neo-liberalizmdir.. güç istencine boyun eğen realistik bir kabulleniştir liberalizm'i kabul ve öven gençliğin sendromu daha iyi bir dünya mümkün mü sorusuna en pesimist, en ironik cevaptır.
