Son 1 yılda aşırı duygusuzlaştığımı hissediyorum. işine aşık biri olarak sadece çalıştığım yerde kendimi mutlu hissediyorum sevgili sözlük. Bunun dışında yaşanan anlık hislere hiç tahammülüm yok. Ailem dışında gösterilen sevgiye,sadakata,saygıya asla ihtiyacım yok gibi, anlık gülümsemeyle geçiştiriyorum. Yaş ilerledikçe aşk olgusundan uzaklaşıyorum. Enerjimi, zekamı, karakterimi hakedecek o insan artık gelsin beni hissizlikten kazısın istiyorum. En azından bir miktar enerjim kaldıysa.
