Oyun filmlerinin genellikle başarısız olduğunu göz önüne alınca oldukça başarılı bir oyun yada atari filmi. Sonic ile 95 yılında sega'nın el konsolu ile tanışmıştım. Gece gündüz oynardım, bu yüzden filmi izlemesi bana ayrı bir zevk verdi. Filme gelecek olursam; çok sevdim, doksanların aile filmleri tadındaydı. işin içinde kan ve şiddet olmayınca, çoluk çocuk keyifle izlenebilir bir şey olmuş. Kirpi ve seslendirmesi çok iyiydi, jim carrey ise fazlaca ön planda olmasa dahi mimikleri ve hareketleri ile geçmiş günlerini hatırlattı. Devamı gelecek anlaşılan.
