O istanbul'da, dönem dönem hisseleriyle gündeme gelen bankada, abimin şube arkadaşı olarak çalışıyordu, ben ise Ankara'da üniversite sınavlarına hazırlanıyordum. istanbul'da abimde kalırken, bir kaç sefer iş arkadaşlarıyla buluşmasına beni de götürmesiyle tanışılmış, ama hal-hatırdan öteye gidilmemişti. Abimin baya samimi arkadaşı olduğunu, o dönem oldukça kötü giden aşk hayatını, sevincini, hüznünü paylaştığı biri olarak, bir nevi dert ortağı olduğunu öğrenmiştim. Bir gün, ben gene istanbul'dayken (O dönem abime yaren olmak için sık sık gidip geliyordum) abimle beraber dışarıda olduğumuz bir zaman, telefonunun şarjının bitmesi üzerine atacağı mesajı bana yazdırıp, benden atmamı istemesi neticesi "oo naber ufaklık, tamamdır selam söyle abine * " mesajıyla başlayan muhabbetin, üniversite tercihlerimi tamamen ona yakın olmak üzerine yapıp, sonucunda dolu dizgin bir 3 yıl geçirmemize sebep olacağını ikimiz de tahmin bile edemezdik. Benden 4 yaş büyüktü, ama aşık olmuş ve çok fena tavlamıştım.(swh)
Neticesinde, önce o benden, 6 ay sonrasında dayanamayıp tekrar bana dönmesi, ama bu sefer benim artık aynı ben olmamam sebebiyle benim ondan ayrılmamla kesin olarak noktaladık.
Zamanla o bir avukatla evlendi, çoluk çocuğa karıştı, ki öyle olmasını, mutlu olmasını can-ı gönülden istediğim, hayatımda özel yeri olan bir kişiydi;
Ben ise, onun için yazdığım okulu yarıda bırakıp yeniden üniversite sınavını kazanıp, bu sefer Ankara'da okumaya başladım.
Ondan sonra pek çok kişi girdi hayatıma, ki şuan beraber olduğum kişiyi deli gibi seviyorum iyi ki var, ama ona olan aşkım bambaşkaydı..
