Kocaman hayallerin ortalama bir buçuk kiloluk et parçasına nasıl da sığabildiğine hayret ettiğim bebekliğin başka bir evresidir.
Bir psikoterapi seansı yazısında şöyle okumuştum:
“ 5 yaşındaki halinizi hayal edin ve karşınıza oturtun,ve o çocuğa nasıl davranırdınız?” Ben de liseye giden o kıza kimsenin sarılmadığı ve sarılamayacağı kadar sıkı sarılırdım.Liseli olmak bunlara ihtiyaç duymaktı.
