Toplantı sırasında söz sırası bana verildiğinde konuşmaya ilk başladığım o an. 8 kişi mi var? 8 kişi birden bana bakar. Buraya kadar bence aşırı normal çünkü 8 kişi var var. Ancak o 8 kişi birden 16 kişi oluyor. 89 kişiler. Artık 839 kişiler. Sonra tüm dünya bana bakıyor sanki.
Heyecanlanıyorum. Heyecanlanınca çenem düşüyor. 4 dakika içinde bitecek konuşmam bir an 8 dakikaya uzuyor.
Genellikle yaşlı, üst düzey ve artık şaşıracak hiçbir şeyi kalmamış olanlar şöyle diyor. Hahaha bırakın konuşsun. Hahahaskdmele.
O öyle diyince benim konuşmamdan sıkılanlar araya giremiyor. 23. Dakika geliyor. Artık ölüler bile beni izliyor. iyice heyecanlanıyorum. Beynim şöyle diyor.
Hay ananı ya. Herkes bana bakıyor, o yüzden daha çok konuşmalıyım.
Bu nedenle iş arkadaşlarım beni sevmez, yöneticilerim toplantıya girmemi istemez ama bir şekilde ben o toplantının içinde kendimi bulurum ve dünya ile göz göze gelirim. Yazık yemin ederim.
