Pek çok insan, bilhassa bizdeki gibi gelenekselliğin hakim olduğu ülkelerde, ailelerinin baskısıyla ve yanlış ebeveyn tutumlarıyla büyümüştür. çocukluğumuzda yaşadıklarımız, ebeveynlerimizin çocukluklarında yaşadıklarının bir mirasıdır ve bu çoğunlukla bir döngüdür. Tüm anne-babalar zaman zaman yetersiz kalabilir ve çocuklarına acı veren birtakım davranışlarda bulunabilirler. Zira ebeveynlerimiz de insandır ve bazen her insan gibi kontrolü kaybedebilirler. Fakat toksik ebeveynleri toksik yapan tutumları, bu davranışları sistematik bir şekilde çocuklarına zarar verecek biçimde uygulamalarıdır. Toksik ebebeyn kavramı, susan forward' ın zor bir ailede büyümek kitabıyla ortaya çıkmıştır. Bu anne-babalar, tıpkı kimyasal bir toksin gibi çocuklarına zarar verir ve bu hasar, çocuklar büyüdükçe büyür ve derinleşir. Bu çocuklar, Özsaygıları hasar gördüğü için kendi kendilerine zarar veren davranışlarda bulunur ve ebeveynlerinin davranışları neticesinde Bir şekilde hemen hepsi kendini değersiz, yetersiz ve sevgiye layık olmayan kişiler olarak görürler.
Peki, kim bu anne babalar ? toksik ebeveynleri altı gruba ayırabiliriz :
- Yetersiz anne babalar
- sözel/duygusal tacizciler
- fiziksel tacizciler
- kontrolcüler
- alkolikler
- cinsel tacizciler .
bu alt başlıkları vaktim oldukça zor bir ailede büyümek kitabından da faydalanarak tek tek irdelediğim yazılar paylaşacağım fakat toksik ebeveyn kavramını tam anlamıyla idrak etmeniz için kitapta da yer alan bir vakadan birkaç cümle paylaşmak istiyorum, bu sözler 38 yaşındaki bir ortopedik cerrah olan gordon' a ait :
'' tabii ki babam beni döverdi, ama sadece yaramazlık yaptığım zaman beni yola sokmak için. Bunun evliliğimin sona ermesiyle ne alakası olduğunu anlamıyorum. ''
burada kullanılan '' yola sokmak '' deyimi, gordon' un şiddeti mantığa bürüyerek nasıl meşrulaştırdığı ve bunu eşine karşı kullanırken, belki de mezarda olan bir babanın/annenin ölü bedeninin dahi bir yetişkinin hayatına ne denli zarar verdiğini gösteriyor. tanıdık geldi mi ?
