Felsefeyi hiçe sayar diyerek eleştirilimş lakin bunu ne kadar güzel yaptığına ve gereksiz mi yaptığına değinilmemiş.
iyimser hiççilik yaşamın kendisine işaret eder ve bu çoğu yaşamdan kopuk düşünce şeklinden daha fazla fayda sağlar, mutlu eder insanı.
Yaşadığımız zamanı sevmememizi tavsiye eder ve olanak sağlar. Bundan daha gerekli ve güzel bir şey var mı?
