Çok Güzel bir cümle ;
Bazen çıldırmaya ramak kala söyler ve vuslata erersiniz.
Bazen de içinizden taşsa da söyleme isteği,
nedense söyleyemez;
özlettin kendini demekle yetinirsiniz.
Sert bir kahve ve ağır adımlarla yürümek iyi olurdu şimdi;
Galiba ben de bir şeyleri çok özledim.
Çok özledim diyecek kadar beklemeyi ezberlememeniz yahut nefes aldığınız her an özledim diyecek kadar çok sevmeniz dileğiyle!