Bir şeyi yanlış bilmesi değil,
araştırma gereği duymadan sadece sahip olduğu fikir doğrultusunda konu hakkında kesin hüküm vermesi,
Bazen de Fikirlerini bildiğiyle değil,
duyduğuyla savunması yahut dikte etmesi, aklını kiraya vermesi,
Ayrıca münazara etmemekte,
karşıt fikirleri dinlememekte, değerlendirmeye almamakta inat etmektir cehalet.
Dolayısıyla bilmemeyi değil, bilmeden hüküm vermeyi cehalet olarak tanımlamak daha doğru olacaktır.
Ortada bir gecede cahil kalma gibi bir durum olmamasına rağmen,
ısrarla bir gecede cahil kalındığını iddia etmek de,
elde öğrenmeye ve araştırmaya dair çokça imkan varken bundan faydalanmamak ve inat ederek aynı fikri ısrarla savunmak da bir nevi cehalet örneği olarak verilebilir.
Bir de insanları giyim kuşamına göre yargılayan "tayt giydiyse kesin yolludur", orospudur, şöyle davranıyorsa ibnedir, ılıktır odur budur tarzı cümleler, cehaletin de ötesine geçmiş örümcek kafalı bir zırcahil olduğunuzun göstergesidir.