elma kokan zehirli gaz gibi (hiç de göründüğü gibi olmayan bir kimyasal) ile çocukların merakla sokağa çıkmalarına, akabinde ciğerleri tutuşarak can vermelerine vesile olması itibariyle insanlık ayıbı bir ölüm şekli ihtiva eden bir olaydır.
bu tür olaylar cahit ırgat'ın bir şiirini getirir aklıma :
Bu şehrin mahzenleri
irin kokar, kan kokar.
Şehrin mahzenlerinde,
Cinayet var, ölüm var.
anne giremem ben bu oyuncak dükkanına
orda toplar, tayyareler, tanklar var.
seviyorum söğüt dalı atımı
tekme atmaz, ısırmaz.
ben yaşamak istiyorum
ağaç gibi sessiz sessiz ve rahat
karınca kararınca değil,
serile serpile boylu boyumca.
anne giremem ben bu oyuncak dükkanına
orda toplar, tayyareler, tanklar var.
katledilen binlerce çocuk belki bir oyuncak dükkanına girme fırsatı bile bulamamıştı ömürlerinde. oyuncak dükkanına girmelerine de, tüfekler tanklar savaş uçaklarıyla tanışmalarına da gerek kalmadı ölmek için.
nitekim çocuklar ölmek için değil, büyümek için varlar.
