Biriyle konuşuyorsun. Her şey çok güzel gidiyor. Hoşlanma, etkilenme, elektrik falan filan. Oh miss. Sapyoseksüelsin ya hani adamın zekaya hayran kalıyorsun. Bir kere senin ne düşündüğünü anlayabiliyor hissedebiliyor. Tamam diyorsun bu sefer kesin oldu. Hooop bir virüs çıkıyor orta, ülkenin anına koyuyor. Hatta dünyanın... Dua ediyorsun sikmeseler bari diye. Sonra bir bakıyorsun ki her şey tepe taklak olmuş. Cepte para yok. Para yoksa aşk da mı yok. Yok işte bütün libido gitti. Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinin en dibindeyiz. Hayatta kalmaya çalışıyoruz. Adam ne düşünüyor, bende para yok ne zamana kadar böyle devam ederim bilemiyorum. şimdi ben bu kıza boşuna umut verip hayallerini kırmayım, duyguları ile hiç oynamayım diyor. Çünkü adam o adam. Adamın dibi. Ama keşke şunu da düşünse, hastalıkta sağlıkta var mısın yok musun dese varım derim ulan. Aşk karın doyurmuyor ama iki çift güzel söz bana yeter be... Birlikteysek seviyorsak birbirimizi ne önemi var ki. Gerekirse pazara çıkar limon satarız. Rızkı veren Allah'tır der her sabah kalkar ekmek için işe koyuluruz. Ahhh ahh. Keşke görebilsek. Keşke sevebilsek böyle.
