beni en çok etkileyen şiirlerdir. Direkt olarak müjgan, nalan, aysel, ayşe, elif gibi isimler verilerek yazılır. çoğunlukla kavuşamama ve hüzün işlenir. sanki onunla konuşurmuş gibi okunur yada arkadaşına onu anlatır gibi. onlara okuyorum ama sen anla der bi yandan yani bir yandan da bize anlatır aşkını yani. seninkinin adı müjgan değilse bile belki seninde hayatında bir müjgan veya bir aysel geçmiştir, geçmemişse bile bu duyguları yaşayabilsin der o duygulu insanlar.
benim en sevdiğim ve orijinal bir şiir olan "ah müjgan" şiiridir.
Semtimizin bir tanesiydi Müjgân,
saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür.
Elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti.
Ve her ne hikmetse, o da bana gönüllüydü.
Öyle bir sevdim ki Müjgân’ı, dünyamı şaşırdım,
haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana.
Evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar, fakir soframız kurulur gibi geldi.
Sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-ü hülya kurardık.
Sonra da çarşılara giderdik.
Eşya beğenirdik elden düşme;
aynalı konsolumuz, topuzlu karyolamız bile olacaktı.
Müjgan’ın her an her bir daim yanında olacaktım
ama olmadı, gitti.
Nereye mi?
Paraya gitti abicim, paraya...
nasılda sevmiştim yıllarca ben seni
her akşam bekledim yollarını
elbet bir gün biz yuva kurarız derken
duydum evlenmişsin sen zengin bir gençle
zengin olsaydım sensiz kalmazdım
her an düşünüp seni hiç ağlamazdım
param olsaydı aşkım kalırdın
seve seve yanımda benimle yaşardın
nikah resimlerimizi de çektirdik.
sonra karpuzcu raşit ağabeyinin kayınbiraderine borç ederekten
nişan yüzüklerimizi de yaptırmıştık.
ama müjgan takmadı bunu takamadı uçuverdi elimden.
meğer gizlice altın bir kafes bulmuş kendine.
müjganın gelinliğini hususi diktirmişler,
benim gibi kiralık tel duvak almaya kalkışmamışlar yani.
öyle sevindim ki. mesut ve bahtiyar olsun diye dualar ettim.
müjgan gibi bende birbirimize ettiğimiz sözleri ettiğimiz yeminleri unuttum.
bir daha mahalleye gelmedi müjgan, gelemedi.
bizim dar ve eski sokaklara otomobili sığmıyormuş dediler.
senede birkaç ay zaten avrupa'daymış dediler.
zaman şifalı bir ilaçtır, unutursun dediler,
unuttum bende. hiç aklıma gelmedi.
hatırlamıyorum bile müjganı. hatırlamıyorum..
