efsane bir eylemdir. çavuş olmadan önce, daha usta birliğine katılalı bir ay olmuş. gece 2-4 nöbeti. uykunun en güzel, en tatlı olduğu saatler amk. boş silahla yiyecek depo önünde nöbet tutuyoruz. dedim ben dayanamıyorum, zaten hem s1 hem s3 yazıcılığını yapıyorum, uyucam ben dedim arkadaşa. mevsim kış. buz gibi demir mazgalın üzerinde bir karton bulup uyudum. kapkaranlık bir de durduğumuz yer. silahı da koydum mazgalın üzerine. aradan zaman geçti. bu salak da ayakta uyumuş. bir land rover sesi geldi. devriye amk. tugay'da nöbetçi komutan. tabi sesi duyar duymaz kalktım hemen.
silahı almayı unuttum amk. gittim tekmil verdim araçtaydı kendisi. ismimizi falan yazdı çizelgede. tam gidecekken bir dakika dedi. senin silahın nerde? dedim komutanım ben yeni geldim henüz silah vermediler silahsız tutuyorum nöbeti. he iyi tamam dedi, kolay gelsin dedi gitti. amk yusuf yusuf oldum haha. ama kendi cesaretimi de takdir ettim.
bu da böyle bir anımdır.
