aşık olduğum insanla yollarımızı ayırdığımızda ben de aynı sancılı aşamalardan geçtim. ilk birkaç gece boyunca rüyamda sürekli gitmemesi için yalvardım geceleri uyuyabilirsem hava henüz aydınlanmadan önce uyanıp karanlığa doğru ellerimi uzattığımı hatırlıyorum sanki yanımdaymış da uzattığım ellerimi tutup beni saracakmış gibi. Hele o ayrılık gecesi.. ilk defa bu kadar ruhumun acıdığını hissettim. Sanki yüreğime cam kırıkları batıyordu.
Sevgili yazar arkadaşlarım, özellikle de alkolik oldum, Kırık bir kalbe en iyi gelen şey zaman, bunu hepimiz biliyoruz. Düşünme etme üzülme boşver vs diyemem, sadece kabullenip bir şekilde devam etmemiz gerekiyor. Başka yolu yok bunun, çok üzgünüm ama yok. Şuan yaşadığımız sancıların her biri beraberken geçirdiğimiz güzel günlerin bedeli bana göre. Ayrılık da sevdaya dahil maalesef ki, başa gelen çekilir, buna yapılabilecek hiçbir şey yok.
