sürekli bir ağlak, sürekli bir mağlup modta olanlarımıza girmeyeceğim bile ama...
arkadaşlar ben aleviyim. iyi ki de timur beyazıd'ı yenmiş, iyi ki de atalarımızı esir olarak yanına almış.
ama keşke atalarımızı yeterli erzak yok bahanesiyle semerkand yolunda safevi tarikatı lideri şah cüneyd'e bırakmasaymış.
bildiğiniz üzere o sırada misyoner olarak yetiştirilen atalarımız türklük'ten çok iran sever bir hale gelmiş.
osmanlı'ya misyoner olarak gönderildikten 150-200 yıl sonra da "şahkulu" gibi 50.000 sivilin katledildiği bir isyan yapmışlar. neden? sırf bizim gibi olmadıkları için.
arkasından yüzbinlerce sivilin katledildiği seri halinde sürmüş olan "celali" isyanları da var...
kurtuluş savaşı esnasında da "koçgiri" gibi cephede vatanını savunanların evlerini yağmalayıp, yaktığımız bir isyan...
sırf ingiltere "hangi topluluk bulunduğu topraklarda fazlaysa orada kendi devletini kurabilecek" dediği için de yapılmamış bu kurtuluş savaşı döneminde.
mezhep faşizmimizden yapmışız.
tabii ki de kendimle gurur duyuyorum ama belki bu olaylar olmasaymış ne dinini yaşayanlara, ne de osmanlı'ya karşı bir kinimiz olurmuş. birlik, beraberlik yanlısı olurmuşuz.
ama şuan gerçekten üzülüyorum çünkü hala eskiden kendimizin başlattığı isyanlar sonucu yüz binleri katleden atalarımız olmasına rağmen objektif bakmak yerine osmanlı'yı ve dinini yaşayan kitleyi suçluyoruz.
hala içindeki kin ve nefret ateşiyle Sunniymiş gibi davranan dinsiz kitapsız kafirler takiye ile bizim yaptıklarımız normalmişte ezilmişiz gibi davranıyor.
şimdi de bu arkadaşlar atatürkçülük maskesi altında dinini yaşayanlara demediğini bırakmıyor.
ellerinde olsa hafız beşar esad'tan beter katliamlar yapacaklar.
neden? çünkü onlar bizim gibi "bismilşah" demedi, "bismillah" dedi.
