19.yüzyılın gelişen burjuvazisi ve çözülen feodal-aristokrat yaşam biçimi ve buna Nietzche tarafından "ezilen sınıfların " savaşımına dair biriktirdiği olumsuz düşünceler sonucu kendisi tarafından geçmişe özlem , aristokrasinin mülkiyet ve hak sahibi olma özgürlüğüne duyulan ve ezilen sınıfları gördükçe hissettiği tiksintinin bir dışa vurumudur. 19.yüzyıl burjuvazisinin yaptıkları devrimlerden sonra eski aristokrasi değerlerine olan nostaljik özlemi ve dini yeniden oluşan din-laiklik ekseninden kopararak tekrar siyasi alanda kullanım değeri yaratma isteği üzerine söylenmiştir. Bizzat gidip nietzche'ye sordum ; böyle dedi.* Meali : Burjuvazinin işine yaramayan din , din değildir. Aristokrasinin egemen olduğu dönemin dini dindir. Zira aristokrasi dini mülk sahibi zenginlere en geniş hak ve özgürlükleri vermektedir.
