Öyle bir topluluksunuz ki karşınızdaki dünyanın en gerizekalısı olsun kabul edersiniz ama gidip biriyle bişeyler yaşamasına terk edersiniz. Ben demiyorum ki alışkanlık edinsin ona buna yazsın. sen bu insanla güzel anlaşıyorsan, en iyi arkadaşınsa, hayatta en rahat hissettiğin yer onun yanıysa, ona da güvenmişsen biriyle bişey olmuş diye öyle beylik laflarla tez kararlarla bırakmayacaksın onu. Gerekirse neden başkasına ihtiyaç duydu diye kendini sorgulayacaksın. Neden böyle birşey yaşadık diye çözmeye çalışacaksın. Ha 2 oldu 3 oldu tadı kaçar. Ama her insanın bir kez hata yapma ihtimali vardır. Her insan bir kez affedilmeyi hakeder. Bunu onun için değil kendin için yapmalısın. Çünkü mutluluk aranılan yada karşı tarafta olabilen bişey değil. Mutluluk öğrenilebilen bişeydir ve insanın kendi içinde bunu öğrenmesi gerekir.
