aydın olmak ; hiçbir siyasi örgütlenme ile ilişki kurmadan , sadece içerisinde bulunduğu konjüktürle değil , bir şekilde yakınlık duyduğu siyasal kitlenin iktidara gelmesine rağmen muhalefetini sürdüren , adeta toplumun vicdanı olarak , fikirlerini egemen düşüncelere değil , ezilmişlerin , haksılzlığa uığrayanların seslerine kulak vererek , evrensel değerler çerçevesinde somut eleştiriler ve "düşünce üretiminde" bulunarak , "devletin halkı"nın çıkarını değil , "halkın devleti"nin çıkarını koruyan kimsedir.
aydın demek büyük sorumluluklar omuzlayabilmek , hiçbir şeyden , hiç kimseden korku duymamak , fikirlerini korkusuzca ve bir o kadarda sesli bir şekilde açıklamak demektir.ve başındada belirttiğimiz gibi aydın "siyasal parti elemanları gibi çalışıp , çeşitli mitingler düzenleyerek , somut iç hesaplaşmalar peşinde koşmaz.aydın'ın bir üslübu vardır.şeffaftır.kimseye borcu yoktur.birilerinden çalışmaları için kaynak alabilir.ama bu kaynak onun gerçekleri söylemesini engellememelidir.aydın yediği, içtiği , harcadığı şeyin hesabını verebilmelidir.çünkü aydın sadece bohem hayatı yaşayan biri değil , kendi hayatını öne çıkaran biri değil , toplum nezinde saygı duyulan bakalım ne demiş diye düşünülen örnek bir şahsiyettir.aydın eline mikforon alır.ama bu basit siyasal çekişmeler için değil , toplumun vicdanı içindir.ve ne yazıkki aydınlık "çankaya'nın önüne barikat kuracağız denilerek" kazanılan bir şey değildir.
