Izmir den bandırma ya taşındığım ilk sene değişik varlıklar görüyodum, benimle yürüyen yatağımın ucuna oturan okulun önünde bekleyen bisiler görüyodum antidepresanların etkisindendir diyip umursamadım ama git gide rahatsızlık vermeye başlayınca halama anlattım, rahatsızlık derken rahatsız etmiyolar zarar vermiyolar ama görmekte istemiyordum
Halam beni bi hocaya götürdü içeride bi kadın vardı hiç konuşmuyodu anlattım durumu güldü bana dedi ki, onlar seni korumak için varlar zarae gelmez o 3 tanesinden sana korkma yeter ki imanlı ol itidalli ol dedi
yaşadiklarımı düşündükçe hocaya hak veriyorum ve üzerinden 16 sene geçmesine rağmen hâlâ görüyorum onları uzaktanda olsa
