Yalnızlığın ise bazı krizleri vardır. Onca rahatlıktan ve esneklikten sonra bir gün ansızın gark eder ve bu gün genellikle zaten zor bir gün olur ve mantığı devre dışı edebilir. Doğaldır lakin akla zıttır. Sakince düşünmek ölümü, yaşamı, yapılacakları, devam ettiğini, kendini kandırmayı.. çıkılmaz yapmaz bu krizi.
Yalnızlık tamamen insana göre değildir ama mantıksız sosyallikler de hiç insana göre değildir ve bunların krizleri daha büyüktür. insana biraz baht lazım.
