şahsımı ağlatan filmdir, zira bir pazartesi akşamı yapılacak dünya kadar aktivitenin arasından bu filme cebren götürülmüş olmak ve 2 saati heba etmek gözümden yaş getirmiştir.
----spoiler içerebilir, içerse de zararı yoktur----
yahu öyle bir hırsla çıkmışım ki filmden, koşa koşa eve gelip entry girmek, sinirimi kusmak istedim ki olmadı, uykuya yenik düştüm. yani tamam, babam ve oğlum büyük hayal kırıklığı idi, filmin sonu bir türlü bağlanamamış sakız gibi uzadıkça sinir bozmuştu.
ama bu "olmuş" dediler. çağan ırmak büyümüş, serpilmiş o takıntıları aşmış, iyi film yapmış dediler. hay ben onu diyenin ağzına iki tokat vursaydım da odunla kovalasaydım. açık konuşalım film "ol-ma-mış"! yahu ne bir akıcılık var, ne bir heyecan var, konu desen zaten 30bin defa işlenmiş bir ayrılık teması.
filmden ağlayarak çıkan yanımda oturanlar bile, ilk yarı bittiğinde "öfff ne bayık film bu ya" şeklinde söylenerek indiler film arasına. filmin ilk yarısını zaten geçtim, fragman gibi birşey. bir sahne oradan, diğeri başka bir yerden. sıktıkça sıktı, ağzımıza edildi. film arasında beni filme getiren arkadaşlara sitem edecek oldum ama "yok 2.yarısı çok iyimiş. üstelik film dumur bi sonla bitiyormuş" dediler. "iyi" dedik, son bir sabırla filmden çıkma isteğimizi frenledik ama olmadı. ada'nın dolma yediği sahnede yanımdakilere "bak şimdi filmin bomba repliği geliyor" demiştim de herkes kızmıştı. o kadar göstere göstere geldi ki her sahne. o sahnede de ya evlilik teklif edecekti ya da ayrılmak istediğini söyleyecekti. evlenmek istediğini söylese vallahi daha fazla şaşırır, filme odaklanırdım...
benim anlamadığım şu: bu kadar bayık bir konu, kötü bir senaryo ve sonucunda bariz kötü bir film! yani son 10 dakikasında çok çok çok zorlayarak insanları hislendirmek kurtarıyor mu tüm filmi? son 10-15 dakika iç ses dinlemekten isyan noktasına geldik, bari bir flashback falan olsaydı, hızlı hızlı yaşayanların gözünden gösterseydi olayları ama yok. konuştukça konuştular, anlattıkça delirttiler, iyiden iyiye ilkokul piyesine döndü film.
film o kadar tutuk ki, o kadar ilerlemekten uzak ki, senaryo iyi olsaydı bile kurtaramazdı ama senaryo da fazlaca bildik fazlaca tanıdık. tam bir türk filmi işte. avrupa'nın 20 sene evvel bıraktığı süprüntü klişeler prim yapıyor bizim sinemamızda.
birkaç güzel istanbul manzarası, güzel açılardan yapılmış çekim, oyuncuların cidden iyi performansı kurtaramamış filmi. çok kötü olmuş çok! araya zoraki sıkıştırıldığı belli olan türkçe sözlü hafif batı müziğide iyice yavanlaştırmış filmi.
