Baba Aziz der ki "Bebekler anne karnındayken evrenin bütün gizemini bilirler. Tüm sırlara vakıftırlar. Doğmadan önce bir melek gelip bazılarına dokunur ve kimi zaman üst dudaklarına kimi zaman çenelerine bir iz bırakır bu melek. Onlar biraz daha şanslı olurlar ve kimi zaman rüyalarında yine o sırlara sahip olurlar, sabah olunca unutulacak olsalar bile. O bebeğe anne karnındayken dağları, çölleri, ormanları, gökyüzünü, güneşi, denizi anlatsalar hiçbirine inanamazdı. Ölümde böyle bir şeydir genç adam. Başlangıcı ölüm olmayan bir şeyin sonu ölüm olabilir mi hiç..."
