adonis kasına hasta insanlarla çıkmak istiyorum. yeni tanışılan insanlara karşı gösterilen sahte güler yüzün ve en bok esprilerine bile gülme zorunluluğunun yasaklanmasını istiyorum. tanışılmış ama henüz samimiyet ilerletilmemiş yeni arkadaşlarla aynı otobüste evin yolunu tutmak istemiyorum.(bir durak sonra konuşacak konu kalmıyor. "nirden geldin, memleket nire, aslen nirelisin, hadi ya içinden mi" diye diye aynı soruyu değiştirip sormak da kar etmiyor bi boktadan sonra. bu sonuncu dediğim ciddi sıkıntı, böbreklerim sancıdı yemin ediyorum ki. konuşmasan bi türlü. yeter lan! ben de insanım?)
