genellikle sinemanın dönüm noktası, yönetmenin başyapıtı gibisinden cafcaflı laflarla süslenen filmlerdir.
bu filmlerde genellikle göte göt demekten çekinen yönetmenler simgesel anlatım tarzıyla bizlere birşeyler anlatmak için yırtınırlar.
hayır filmde tarlada karpuz gösterip, izleyiciden film içinde fi tarihinde geçen önemsiz gibi görünen bir ayrıntıyı hatırlamasını ve bu karpuz götü çağrıştırıyor, sanırsam yönetmen bize bir şeyler anlatmak istemiş şeklinde çıkarsamalar yapmasını beklemek bildiğin manyaklıktır.
sayın yönetmen izleyiciye kendisini ebleh hissettirdin de başın göğe mi erdi yani?
(bkz: lost highway)
(bkz: mulholland drive)
(bkz: el topo)
