Gece vakti loş bir ışıkta kendi görüntünüze bakarken yaşayabileceğiniz gizemli olaydır. bazen hipnotize olmuş gibi nedensizce uzun uzun aynaya bakıyorum. Bunu neden yaptığımı ve ne zamandır yaptığımı bilmiyorum. Tek bildiğim o an kendi gözlerimin içine dalıp ıssız bir karanlığa, hiçliğe doğru kısa bir yolculuk yapıyormuşum gibi hissetmem. Başlangıçta huzur veriyor böyle sanki lunaparklardaki hızlı trene binmişim gibi. Ağır ağır bulutlara doğru yükselirsin ve şehir sanki ayaklarının altındaymış gibi hissedersin. Tam görüş açısı olarak böyle manzaranın en güzel olduğu yerdeyken bir anda kendini aşağı doğru son sürat ilerlerken bulursun. işte bu da öyle oluyor tam bütün kötü şeylerden uzaklaşıyormuşum gibi hissettiriyor, manzaranın en güzel olduğu tarafta bir anda beni aşağı doğru son süratle en boktan fikirlerin içine doğru götürüyor.
