Geçenlerde samimiyetsiz kelime yoktur, samimiyetsiz insan vardır diye bir cümle kurmuştum bir entrymde.
sarılmak ise samimiyetsizlikten azadedir;
bence ne gözler kalbin aynasıdır,
ne de samimiyet olmadıktan sonra yeminler de etse insanın dilinden dökülen sözler inandırıcıdır.
Lakin bazen hiçbir söze ihtiyaç duyulmaz, bakışlara gerek kalmaz,hatta öylesine içtendir ki bu eylem şüphe dahi var olamaz.
insan sımsıkı sarılır;
Hiç konuşmadan tüm sevgisini, üzüntüsünü, aşkını, desteğini,özlemini,tüm hislerini anlatır.
