Ben kendimi ve ailemi riske ata ata çalışıyorken, gerçekten gerekmediği halde dışarılarda gezip tozan, acil servisleri gereksiz yere meşgul eden ve bu vesilelerle virüsün yayılmasına olanak sağlayan tek bir kişiye bile hakkımı helal etmiyorum.
Evet bu benim işim, bazen zorlansak da seve seve yaptığım ve yapacağım mesleğim. Bugünlerde de çalışmayacaksak ne zaman çalışacağız...
Ama yine de büyük risk altında çalıştığımız gerçeğini ve içinde bulunduğumuz psikolojiyi hiçbir şey değiştirmiyor.
Evde oturmaktan psikolojim bozuldu deme lüksünüz yok! Virüsten dolayı kendiniz veya bir yakınınız hastaneye yatacak olursa psikolojiniz daha kötü olacak.
Evde sıkıldım bunaldım demeye hakkınız yok! Kendiniz veya bir yakınınız solunum yetmezliği tablosuna girip de boş yoğun bakım yeri kalmadığı için yatamazsa daha çok bunalacaksınız.
4-5 aydır olan basit bir şikayetiniz nedeniyle acil servise gitmeye hakkınız yok! Siz bununla acil servisi meşgul ederken virüsün yol açtığı ciddi bir durumla sırada bekleyen kişi hem daha da kötüleşecek hem daha da yayacak etrafa.
Lütfen önerilere uyun.
Birilerinin hastalığına ve ölümüne sebep olma vebaline girmeyin.
Keşke gördüklerimizin duyduklarımızın ve yaşadıklarımızın onda birine şahit olsanız, o zaman üzerine basa basa bu uyarıları yapmak zorunda kalmazdık belki...
