(#43009066)
yazgı tanrı'nın iradesiyledir, bir çocuğa tecavüz edildiyse tanrı bunu yarattığı için olmuştur. tanrı bundan dolayı suçlanamaz çünkü onun iradesi varlığıyla eştir. Eğer iradesini suçlasaydık tanrı'ya yok olmasını söylemiş olurduk. tanrı olmasaydı oluş olmayacağından ne biz ne de herhangi bir imkan olacaktı.
sonuç: bir çocuğa tecavüz edilmesini irade eden tanrı suçlanamaz. ve "tanrı şunu yapması gerekir" denemez. nedeni de varlığı ve iradesinin aynı olması. yani varoluşu gereği belirliyor hareket edenleri. eğer bir insan gibi varlığıyla iradesi ayrı olabilseydi bir an irade ettiğini başka bir an irade etmeden de var olacaktı. dolayısıyla sorumlu olacaktı. bir şeye 'gerek' yükleyebilmek için irade ettiği şeyi değiştirebilirken var olabilmesi gerekir. tanrı iradesi değişince var olmayacağı için sorumluluk alamaz.
Yani insanlar için bahtsızlık, kendisine bağlı olmayan kötülük, mümkündür. insanlar tecavüze uğrayabilir, gasp edilebilirler. Bunlar yine Tanrı'yı kötü yapmaz. Çünkü Tanrı'nın tek sorumluluğu kendisidir. O sadece kendisini gerçekleştirir. Ondan ayrılıp taşan, cennetten düşen insanlara karşı sorumlu olan bir tanrı mümkün değildir. Eğer böyle olsaydı Tanrı mutlak iyi olamazdı çünkü kendisi dışında bir şeye ihtiyaç duyuyor olurdu. Mutlak iyi olmasaydı da zorunlu varlık olamazdı.
Birini bir şeyde sorumlu tutabilmek için o şeyi hem yapabiliyor hem yapamıyor olması gerekir. Zorunlu olarak yapılan şeylerden kimse sorumlu tutulmaz.
