uygulamaya geçirmek için herhangi bir rütbe veya statüye sahip olmanızı gerektirmeyen eylem.
affetmek, insani bir davranıştır. tıpkı açlık gibi. nasıl ki montaigne'in dediği gibi "bir kral ile bir dilenci aynı iştah ile acıkıyor" ise, bir kral ile bir dilenci de aynı duyguyla affedebilir. sadece insan olmanız yeterlidir yani; yargıç, komutan, savcı olmanıza gerek yok. herkes kendi vicdanında bu statüye sahip değil midir zaten?
statüye önem verenler, onun için her şeyi yapanlardır.
bana gelince, ben affedemiyorum. kin tutuyorum. hem de çok fazla. ve intikam için uygun bir zamanı bekliyorum. kimileri bunun sebebini akrep burcu olmama bağlıyor, olabilir. ama affedince, yapılan yanlışın yapan kişinin yanına kar kalacağını düşünüyorum. bir de aynı yanlışı yeniden yapma ihtimalini düşününce... affetmek mantıklı değil.
tılsıma inanıyorum. o tılsım bir kere bozuldu mu eskisi gibi olmuyor asla. tılsım, önemli.
