geç kalan insanların suçluluk hissi var üzerimde, duygularımın en derin olduğu anların birinde sadece kendimle kalmak isterken hissisleşiyorum. birden fazla hayalin içinde kaybolmuş bir ruhum acı çekiyor. cevaplar tatmin etmiyor sadece ölüme övgüler diziyor. bir başka diyardan gelmiş gibi yabancı hislerin saldırısına uğrarcasın şaşkın ve nedensiz bir boşluk içimdeki. nereye gideceği belli olmayan bir rüzgar gibi esiyor susuyor ve kanıyorum. yaşamak bu kadar saçmayken doğru cevaplar kimin umrunda? söylemekle bitmiyor, kimse anlamasın istiyor insan. çelişkiler içinde yaşayıp haklılığını kanıtlamaya çalışıyor. hislerin en derin olduğu anlarda bir şeyler çatlıyor ve akıtıyor çatlaktan sevgi, sadakat ve pişmanlığı. hayatın kime kıyak geçtiği önemli mi yapılacak onca şey varken boş oturana.
